تأثیر بازی در آموزش اخلاق، ادب و تحمل افکار دیگران در مدرسه

 1- سـعی کنید آنچه را‌ که‌ کودک‌ می‌خواهد بگوید، بفهمید و هیچگاه تظاهر به فهمیدن‌ نکنید.

2- باید فرزند خود را‌ آن‌طور‌ که هست، بپذیرید. نه آن‌طور که شما دوست دارید باشد.

3- کودک به کـسانی عـلاقه پیدا می‌کند‌ که‌ او را درک و سعی می‌کنند به زبان او صحبت‌ کنند. باید به‌ آنچه‌ که انجام می‌دهد و می‌گوید، توجه کرد تا‌ تقویت‌ شود‌ و رفتار خود را تکرار کند.

4- وقتی کودک‌ حرف‌ مـی‌زند،بـاید آنـچه را که از گفته‌هایش فهمیده‌ایم، برایش بـازگو کـنیم؛ بـه این‌ ترتیب‌ احساس می‌کند که همچون فردی‌‌ کامل‌ به او‌ احترام‌ گذاشته‌ایم‌.

5- از هرگونه قدرت‌طلبی و اعمال‌ بزرگتری پرهیز‌ کنید‌.

6- بزرگسالان باید به فـعالیت کـودکان تـوجه‌ کنند؛زیرا این کار علاق? آنان‌ را‌ به بـازی جـمعی‌ افزایش می‌دهد و از‌ امکان ناسازگاری و قهر کردن‌ کودکان‌ جلوگیری می‌کند.

7- برای اینکه بازی ها‌ جذاب‌ و دلچسب‌تر شوند، باید اسباب‌بازی های جدیدی کـه بـه‌ کـودکان ارائه می‌شود، در آن ها ذوق‌ و شوق‌‌ ایجاد کند.

8- بدیهی است که‌ قـرار‌ دادن‌ همه‌ اسباب‌بازی ها باهم‌ در‌ اختیار کودکان، درست‌ نیست‌. این‌ عمل سبب پراکندگی دقت کودک واز بـین رفتن جذابیت‌ اسباب‌بازی ها‌ می‌شود.

9- بهتر است کودکان را به‌ نگهداری‌‌ اسباب‌بازی ها تـرغیب‌ و تـشویق‌ کرد‌. یکی از راههای تشویق‌، آشنا ساختن کودکان یک‌ گروه با اسباب‌بازی های سایر گروه های‌ کودکستان است.

10- والدیـن و مـربیان عـزیز باید‌ بدانند‌ که‌ بهتر است همواره هدف های موردنظر‌ و مناسب‌‌ سن‌ و هرگونه‌ خـصیصه‌ای‌ را بـرای فـرزند‌ خود‌ شرح دهند؛ زیرا این کار رغبت او را برمی‌انگیزد و تلاش او را موجب می‌شود.

11- هرچه سن‌ فـرزند‌ کـمتر‌ بـاشد، هدف ها نیز باید ساده‌تر باشند؛ و الا‌ کودک‌ آن ها‌ را‌ به‌‌ فراموشی‌ می‌سپرد و دچار سرگردانی خواهد شـد.