تأثیر بازی در آموزش اخلاق، ادب و تحمل افکار دیگران در مدرسه

کودکان در بازی ها، آداب معاشرت‌ و رفتار‌ اخلاقی را تمرین می‌کنند. نمونه های رفتار اخلاقی عبارتند از: رعایت ادب و نزاکت، ابراز نیک خواهی و کـمک بـه دوستان، ابراز دلسوزی و تحمل افکار دیگران. بازی یکی از مهمترین‌ عوامل در تربیت اخلاقی کودک به حساب‌ می‌آید. کودک‌ در‌ خانه‌ و مدرسه یاد می‌گیرد که‌ چه چیز خوب و چـه چیز بد است، ولی تثبیت‌ معیارهای اخلاقی‌ در این دو محل، هرگز به‌ انداز? بازی قوی نیست. کودک درمی‌یابد که‌‌ اگر بخواهد در بازی‌ فردی‌ قابل قبول به‌حـساب آیـد، باید مسلط به‌ خود، عادل و منصف باشد. او همچنین می‌فهمد که‌ همبازی هایش نسبت به خطاهای وی در بازی، کمتر شکیبا‌ هستند تا والدینش در خانه و محیط مدرسه. بنابراین، او یاد می‌گیرد که انتقادهای اطرافیانش هنگام بازی را نسبت به محیط خانه و مدرسه بیشتر تحمل کند.

آموزگار در جریان بازی نه فقط طرز عمل‌ را‌ یاد‌ می‌دهد، بلکه به تشویق و ترغیب اخلاقی‌ کودکان نیز می‌پردازد. مربی در گفتگوهای‌ گروهی بـه هـنگام کارهای آموزشی، در صحبت ها و بـازی ها مـی‌تواند نقاط ضعف و قوت هر یک از کودکان را برای آنها به‌ طور متمایز‌ مشخص‌ سازد و به‌ پرورش جنبه‌های مورد نیاز بپردازد. به این صورت تحمل افکار دیگران برای این سازندگان‌ فردای جامعه شکل می‌گیرد.